Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Take me There

Μια φορα και ενα καιρο αποφασισα να μοιραστω την μουσικη που ακουγα με τον κοσμο.
Καπου εκει στο χαος του ιντερνετ ανακαλυψα τον Poplie εναν ιντερνετικο σταθμο που στο μελλον θα μου αλλαζε την ζωη.
Ητανε μια περιοδος στα 26 μου που ημουν ηδη ανεργος ενα χρονο,επαιζα dj απο δω κ απο κει και δεν ειχα ολοκληρωσει ουτε ενα τραγουδι δικο μου,περα απο καποιεσ σκορπιες ηχογραφησεις των parachutes in the sun ενα project που ημουνα εγω και η κιθαρα μου.
Δεν το ειχα ποτε με την μουσικη ειναι η αληθεια,να γραφω δικα μου τραγουδια και να σημαινουν κατι.
Ολα αρχιζουνε και τελειωνουνε με εναν ερωτα.
Ενας απο αυτους ητανε και οι My Drunken Haze.
Δεν ειχε ξανατραγουδησει και δεν ειχε ξανακουσει τετοια μουσικη,οταν το ελεγα κανεις δεν με πιστευε.
Ειναι μια μεγαλη αληθεια πως οι ανθρωποι που εχουνε τετοιο ταλεντο δεν τους νοιαζει ποτε για τοτι κανουνε οι αλλοι,τι μουσικη παιζουνε,τι στυλ εχουνε αντιγραψει,κανεις δνε μπορει να μιλησει για την ψυχη στην μουσικη με ακριβεια.
Ητανε μια απο αυτες τις περιπτωσεις ολα μου βγαινανε τοσο φυσικα,οι μελωδιες οι στιχοι και τα παντα.
Κανεις δεν θα σου πει ποιος ειναι ο σωστοσ τροπος για να γραψεις ενα τραγουδι,κανεις δεν ξερει την σωστη συνταγη για να γινεις πετυχημενος,ολα ειναι θεμα του πως θα κοντρολαρεις τα συναισθηματα σου,πως θα μιλησεις για αυτα,πως θα αφηγηθεις εναν καλοκαιρινο ερωτα,εναν χειμωνιατικο χωρισμο,ολα σε αυτη την μουσικη ητανε παντα θεμα ακραιων συναισθηματων και στιγμιαιας εμπνευσης.
Ητανε η πρωτη φορα στην ζωη μου που ειχα βρει τον τροπο να το κανω,και εκεινη ειχε βρει τον τροπο να εκφρασει το πως ενιωθε.
Σε ενα παραλληλο συμπαν θα ειχε το happy ending που του αρμοζε,απλα η ζωη δεν ειναι μια ταινια ομως αν και ειναι ωραιο να ζεις την ζωη σου ρομαντικα.
Καπου εκει σκασαμε εμεις μυτη,μαζι με το paper planes ενα τραγουδι που γραφτηκε το κουπλε το καλοκαιρι και το ρεφραιν τον χειμωνα μια νυχτα που εβρεχε.
Η αληθεια ειναι πως δεν ειμασταν επαγγελματιες δεν κυνηγαγαμε συμβολαια και δισκογραφικες,θελαμε απλα να παιζουμε μουσικη,την δικια μας μουσικη.
Κατα ενα μεγαλο ποσοστο το καταφεραμε αν και ειμασταν πολυ αφελεις για να το παρουμε στα σοβαρα,κατι γινοτανε εκεινη την περιοδο και δεν ξεραμε τι.
Ισως και να μην μαθουμε ποτε after all.
Εδω ειναι ενα κομματι που γραφτηκε εκεινη την περιοδο και για δικους μας λογους αποφασισαμε να μην το μοιραστουμε με κανεναν,οπως και τον λογο που σταματησαμε να συνυπαρχουμε και να φτιαχνουμε τραγουδια μαζι.
Δεν ειναι ευκολο να γινει αυτο και στην δικια μας περιπτωση ητανε αυτη η περιπτωση του μια στο εκατομμυριο,η απολυτη μουσικη χημεια.
Δεν συμβαινει συχνα και εδω θα ηθελα να πω κατι μεσα απο την καρδια μου σε ολους εκει εξω.
Μην αναζητατε τις επιρροες σας και μην ψαχνετε κατι που ηδη εχει γινει,καντε κατι δικο σας και ασ θυμιζει χιλια πραματα,σημασια εχει να ξερετε οτι το φτιαξατε εσεις με την καρδια σας και την ψυχη σας και πιστεψτε με οταν γινεται αυτο τοτε θα το καταλαβουνε ολοι,δεν εχουνε καμια σημασια τα μεγαλα στουντιο και το προμοσιον,μεγαλη σημασια εχουνε τα αληθινα τραγουδια αυτα που ειχανε παντα να πουνε κατι.
Ξερω οτι θα με μισησει για αυτο που θα κανω αλλα το πιο σωστο ειναι να το μοιραστω με τον κοσμο γιατι οσο μας αγαπησε το εκανε με την καρδια του και τους ευχαριστω.
Υπαρχουμε μεχρι σημερα και δεν διαλυθηκαμε γιατι εδωσα μια μεγαλη υποσχεση στον εαυτο μου οτι δεν θα τα παρατησω και ετσι εγινε.
Συντομα αν πανε ολα καλα θα μπουμε στο studio και θα ηχογραφησουμε αυτα τα τραγουδια οπως εμεις ακιβως τα αισθανομαστε με την Daphne και την μπαντα.
Εδω το Take me There μια μερα πριν αποχωρησει η Σοφια απο την μπαντα.
Μια απο τις πιο αληθινες και με ψυχη τραγουδιστριες και ανθρωπους που γνωρισα ποτε μου..
Take me There 

1 σχόλιο:

RITUAL OF 1000 HIDDEN SUNS